Geguritan

Taman

Geguritan

Critamu

Nalika pisan sliramu crita

Dakrungokake kanthi permati

Dakrewangi golek solusi

Nalika kapindho sliramu crita

Dakjinglengi siji mbaka siji

Daknasehati, daksemangati

Nalika ketelu sliramu crita

Kok panggah kaya wingi uni?

Solusiku kae ora kokreken

Pituturku kae ora kokrewes

Apa merga akeh sing kandha

Jarene tresna iku wuta???

Nalika kepapat sliramu crita

Dakrungokake mlebu kuping tengen, metu kuping kiwa

Sliramu iseh ajeg bae, Ah…..marai aku bosen iki

Nalika kalmia sliramu crita

Sakarepmu lah……..

Prinsipe dhewe wis beda

Kabeh Wong dadi Gurune Kabeh Wong

Kabeh Wong dadi Muride Kabeh Wong

Kang diparingake

Dening wongtuwa lan guru

Kuwi minangka wiji

Sing diparingi bayi lan bocah

Minangka lemah tumpraping panggula wenthah

Uga para murid minangka pandhedheran tumpraping pendhidhikan

Yen wiji becik lemah subur

Sing nandur sabra setya tur jujur

Tanduran mekar ngrembaka sempulur

Kerep diendhangi

Diwatun, didhangir, dioncori

Diopeni kanthi taberi

Gemi setiti, ngati-ati

Dijaga murih lestari

Diudi amrih wohe ndadi

Sabanjure muride bisa dadi guru

Kabeh wong dadi gurune kabeh wong

Kabeh wong dadi muride kabeh wong

Iku prosese

Butuh waktu butuh berkah’e

Dak Antu Esemmu ing Kene

Dak antu esemmu ning kene

Ing antarane lara ati

Apa esemu iseh kanggo aku

Tak tintingi batin iki

Apa esemku iseh kanggo awakmu

Atiku kebah luh panalangsa

Nalika tangisku kutah

Ana ngrasane Gusti

Nyatane tresna lan esemku

Among kanggo Gusti

Ana rasa kapang

Marang sliramu, mitra

Ana rasa semengit-sumlempit

Nanging esemmu mbuwang sengkeling atiku

Isih ana rasa kuwi

Nanging aku eling Gusti

Kabeh wus mungkur

Kabeh wus dadi lelakon

Tresna ing atiku mung kagem Gusti